Nagasaki - Reisverslag uit Nagasaki, Japan van Joost Ganzeveld - WaarBenJij.nu Nagasaki - Reisverslag uit Nagasaki, Japan van Joost Ganzeveld - WaarBenJij.nu

Nagasaki

Door: Joost

Blijf op de hoogte en volg Joost

04 November 2013 | Japan, Nagasaki

De reisdag van Fukuoka naar Nagasaki begon vrij dramatisch. Heel de nacht koorts gehad met alle fijne randverschijnselen, en ’s ochtends was het nog niet over. Wat dus een dag rondreizen tussen de wat kleinere dorpen had moeten worden, draaide uit op ziek en zielig in een bloedhete bus vegeteren. Het uitzicht was overigens wel fantastisch, we reden pal langs de kust, wat hier bestaat uit bergen die bijna loodrecht uit het water schieten en helemaal begroeid zijn met bomen. Geeft magische doorkijkjes af en toe. De wegen zijn hier super, ik begrijp nu waarom er hier zoveel motorfabrikanten zitten.

De reis voerde langs kasteelstad Karatsu en het bergdorp Okawachiyama. Het enige wat ik hiervan heb meegekregen is dat het er erg toeristisch was. In Karatsu was nog een festival aan de gang, waarbij ze met enorme praalwagens door de stad sjouwen. Soort carnaval, maar dan zonder lampies die halflam tegen de gevel staan te pissen. Ook kwamen we langs Huis ten Bosch, een kitscherig park waar allerlei Nederlandse gebouwen zijn nagebouwd. De Dom van Utrecht, de Waag van Gouda, dat soort dingen. Hier schijn ik niet veel aan gemist te hebben.

Uiteindelijk kwamen we aan in Nagasaki, een knusse havenstad met 446.000 inwoners. Hier viel in 1945 één van de atoombommen, wat leidde tot de capitulatie van Japan. Dit was eigenlijk domme pech, de bom was op een heel andere stad gepland, maar daar was het heel mistig. Omdat iedereen de terreur moest kunnen zien werd uitgeweken naar Nagasaki, waar het wel helder weer was. Ronald is naar het Atomic Bomb Museum en het Peace Park geweest, ik was daar helaas nog te ziek voor. Het schijnt behoorlijk indrukwekkend te zijn. Gelukkig krijg ik in Hiroshima een tweede kans, daar staat een veel groter monument.

Niet alles was verloren, want we zaten twee volle dagen in Nagasaki. De tweede dag was ik weer helemaal beter, dus zijn we even rustig een wandelingetje gaan maken door de stad. Ik denk dat ik hier blijf wonen. Echt heel gezellige stad met een leuke mainstreet met tramlijntje en heel veel motorvolk. Ook heb je hier Chinatown, waar de autochtone bevolking de straten kleurt. Overal in de stad ruik je eten, een lucht die overigens niet echt lekker valt als je net goed ziek geweest bent. En dan is er nog de Dutch Slope, oftewel de Nederlandse helling. Geen idee waarom ie zo heet, ben nog nooit zo’n nijdige beklimming tegengekomen in Nederland. Maar als trotse Hollanders hebben we hem gewoon beklommen.

Chinatown, Huis ten Bosch, Dutch Slope… het is wel duidelijk dat er een multicultureel tintje hangt rond Nagasaki. En dat klopt, Japan is jarenlang compleet afgesloten geweest voor de buitenwereld, behalve met China en Nederland vanaf rondweg 1650. Dit komt omdat juist deze landen niet rooms katholiek waren. En nee, ze weerden katholieken niet omdat de meeste Japanners op kleine kinderen lijken, maar omdat ze vreesden voor invloeden van buitenaf. En missionarissen kun je dan net niet gebruiken. China en Nederland hadden dus hun handelspost hier, op een eiland vlak voor de kust van Nagasaki. De handelsstop duurde trouwens tot 1850, toen de Mighty USA even kwam vertellen dat ze ook wel graag wilden handelen en zo nodig de markt T.N.T.-style zouden openbreken. Ja, geschiedenis herhaalt zich en we lijken er niet al te veel van te leren.

Op de laatste avond in Nagasaki zijn we met de tram naar een kabelbaan gegaan, waarmee we omhoog gingen naar het uitkijkpunt. Het was pikkedonker en overal beneden ons zagen we de lichtjes van de stad. Magisch! Hierboven hebben we tevens een boterzachte Nagasaki steak genuttigd, waarmee mijn ziekte officieel voorbij is verklaard. Terug naar het hotel helaas weer een stevige regenbui, dus de kleding hangt weer te drogen.

De hotelkamer is echt superluxe, de wc heeft vijf knoppen meer dan het vorige model! Je waant je haast een straaljagerpiloot. Ik ben ook bang dat één van de knoppen de schietstoel is, dus ik blijf overal maar wijselijk vanaf. Verder hebben we twee tweepersoonsbedden en een HD tv waarop we de tablet kunnen aansluiten om een filmpie te kunnen kijken. Helemaal goed dus.

Volgende keer: we reizen af naar de binnenlanden van Japan, naar monstervulkaan Aso! Met z’n grote muil!

  • 06 November 2013 - 14:35

    Harry Ganzeveld:

    Joost, stuur eens een foto van zo'n geweldige schietstoel! Wij zijn hier erg benieuwd. Je hebt een redelijke opvoeding gehad, dus geen aso uithangen en je muil houden! Groeten je pa.

  • 06 November 2013 - 17:28

    Miss Hooker:

    Uitproberen die knoppen!!!!

  • 06 November 2013 - 21:37

    Marijna:

    Hey Joost, super leuk je verhalen! Lekker genieten daar en op naar je volgende verslag!

  • 06 November 2013 - 22:13

    Edwin En Francina:

    Hee broertje! Geweldig je verhalen en wat een avonturen! En ook nog educatief ;-)
    We verwachten natuurlijk wel wat foto's als twee computernerds moet dat toch te doen zijn?!
    XXX

  • 07 November 2013 - 07:25

    Wilco:

    Je zal wel goed ziek geworden zijn na die anusbehandeling op dat toilet, die hogedrukspuit moet je ook niet op volle kracht die kier leeg laten spuiten! ;-)

    Bij het volgende verslag ook wat foto's uploaden hoor, ben erg benieuwd!

    Groetjes, Wilco

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Japan, Nagasaki

Oranda-jin in Japan

Dat ze aan de andere kant van de wereld niet van de aarde vallen is natuurlijk raar. En dat in Japan de zon altijd aan het rijzen is, nog veel raarder (gevoelsmatig zou je toch verwachten dat dat apparaat ook weer een keer naar beneden moet komen). Maar dat een heimelijk eilandengroepje in de Stille Oceaan eigenlijk één van de rijkste, modernste en schoonste landen ter wereld is, is gewoon verdacht. Tijd dus voor een diepgaand onderzoek.

Tijdens een drieweekse reis zullen Ronald en ik door Japan trekken om deze onwaarschijnlijkheden aan het licht stellen. We beginnen in het zuiden, in de stad waar onze eigen VOC handelslieden in 1609 aanmeerden om stroopwafels en oranjebitter te slijten. We volgen de 1500km lange pelgrimstocht die de kooplui moesten afleggen om hun loyaliteit aan de shogun te bewijzen, een tocht langs havensteden, shintoïstische en boeddhistische tempels, één van de grootste actieve vulkanen ter wereld, samoeraikastelen, warmwaterbronnen, Nagasaki en Hiroshima, tempelstad Kyoto en als klap op de vuurpijl monsteragglomeratie Tokyo.

Uiteraard zullen we de inheemse bevolking uitgebreid ontmoeten, om onder het genot van een bakkie thee, een rolletje sushi en een kannetje warme sake met hun onderstelde discipline, gastvrijheid en netheid kennis te maken. Volg deze reis op onze blog, om op te hoogte te blijven van een zoektocht naar het ultieme Japan in de voetsporen van onze voorvaderen.

Recente Reisverslagen:

18 November 2013

Tokio

14 November 2013

Kyoto

11 November 2013

Kurashiki en Hiroshima

10 November 2013

Matsuyama

07 November 2013

Mount Aso
Joost

Actief sinds 11 Sept. 2013
Verslag gelezen: 417
Totaal aantal bezoekers 19186

Voorgaande reizen:

01 November 2013 - 22 November 2013

Oranda-jin in Japan

Landen bezocht: